سر راجر بنتام استیونس متولد 1906م/1285ش و مؤلف سفرنامه در سرزمین صوفی بزرگ (یا شاه عباس صفوی)، سفیر بریتانیا در ایرانِ بعد از کودتای 19 آگوست 1953/‌28 مرداد 1332 و سرنگونی دولت دکتر محمد مصدق بود. وی از سال 1928م/1307ش وارد خدمت وزارت امور خارجه انگلستان شد، و علاوه بر مسئولیت سفارت در ایران از 1954 تا 1958م/1333 تا 1337ش، به عنوان سفیر بریتانیا در سوئد (1951-1954م/1333-1330ش)، و تحت مسئولیت‌های دیگر در کشورهای آرژانتین، آمریکا و آفریقای مرکزی نیز فعالیت کرد. استیونس این کتاب را در سال 1962/1341 به چاپ رساند که در سال 1971م/1350ش با پیش‌گفتاری از وی برای چاپ دوم تجدید چاپ شد. او در زمان چاپ این اثر یعنی دهه 1960م/1340ش چند مسئولیت دانشگاهی و جز آن هم داشت، و نهایتاً در سال 1980م/1358ش یعنی یک سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی درگذشت. در سال 1984م/1362ش و بعد از وفات وی، همسر دوم او بخش اعظم نوشته‌ها، مقالات، نامه‌ها و عکس‌هایی را که وی در دوران حیات کاری خود به ویژه در بیرون از انگلستان نوشته یا گرفته بود، به مرکز آرشیو چرچیل در دانشگاه کمبریج سپرد، و سایر اسناد او بعدها و در سال‌های 2010 و 2013/1389 و 1391 به این مرکز سپرده شدند و مجموعه تمام این اسناد هم اکنون در آن جا نگه‌داری می‌شوند. در این اسناد توصیفات فراوانی از سرزمین‌ها و مردم مورد بازدید استیونس، از جمله در ایران، آمده که بعضی از آن یادداشت‌ها در نگارش کتاب حاضر و نیز کتاب دیگر او درباره سیاحان اروپایی سده هفدهم میلادی/یازدهم هجری قمری در ایران با عنوان عرابه ایرانی (که استیونس بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و سرنگونی حکومت پهلوی نام آن را به نخستین دیدار از ایران تغییر داد)، مورد استفاده وی قرار گرفتند.