عرفان، پدیدهای کانونی و اثرگذار در ایران و آسیای مرکزی بوده و همواره در شکلگیری جنبشهای فکری و حتی سیاسی- اجتماعی، نقش چشمگیری داشته است. با توجه به وضعیت بغرنجِ رشد رادیکالیسم خشونت‌گرا در جهان (که تحولات واپسین آن را در کشتار مسلمانان در میانمار و جنایات دولت (اصطلاحا اسلامی) داعش می‌توان دید)  این پژوهش با همکاوی و ایجاد افق مشترک از طریق خوانش هرمنوتیکیِ متون عرفانی بودایی و ایرانی، نوعی از گفتوگوی تمدنها و فرهنگ‌ها را مجسم ساخته و با این شیوه به مفاهمه و همسُخنی فرهنگ‌ها مدد میرساند.
تاریخچه‌ی آیین بودا از حدود دوهزاروپانصد سال قبل در بنارس آغاز میشود که شاهزادهای نپالی بهنام سیذارتا یا گوتاما، بودا (اشراقیافته‌یا بیدار) شد، وی چرخ شریعت  را به حرکت درآورد و چهار حقیقت شریف  و جاده های هشتگانه  آن را اعلام کرد. در طول تاریخ، آیین بودا را لایه هایی از اسطوره شناسی، نجوم، عقاید نامربوط و جادو پوشانیده است. با توجه به پیچیدگی این موضوع، در این کتاب، بحث خود را به وجوه مشترک فرقه های مختلف این آیین محدود خواهیم کرد.