نسخهٔ پیش‌رو «حاکی از واکنشی اصیل از جذب و درونی‌سازی هنر تیموری و نمونهٔ یک اثر هنری ایرانی است. کلیت صفحه‌آرایی، قلم‌های خوشنویسی گزینشی و مهم‌تر از همه گرایشات تزئینی تذهیب‌ها، حاکی از پیوند- سیاسی، فرهنگی و هنری- میان حکومت تیموری در ایران و سلسله‌های مختلف مسلمان هند در سده‌های چهاردهم و پانزدهم میلادی است». این اثر در موزهٔ هنر والترز به شمارهٔ نگهداری می‌شود.طبق نظر کارشناسان، اثر مذکور در شمال هند در سدهٔ نهم هجری قمری/ پانزدهم میلادی تولید شده است. علاوه بر ویژگی‌های هنری، بارزترین ویژگی این اثر مقدمه و حواشی ارزشمند مربوط به اختلافات قرائات نزد قراء سبعه است. دیگر ویژگی مهم، ترجمهٔ فارسی آن از منظر واژگان کهن، خصوصیات آوایی و زبانی، دستور تاریخی و رسم‌الخط کهن است. ترجمهٔ آیات مثل دیگر ترجمه‌های سده‌های نخستین، واژه به واژه است و به فراخور کلمه، حتی تا دو معادل فارسی مشاهده می‌شود؛ همچنین برای برخی معادل‌ها از واژگان عربی رایج در فارسی بهره برده شده است.