شبه قاره ی هند با همه ی سوابق زبانی و فرهنگی چندین هزارساله، از جهات متعدد با ایران کهن پیوند دیرینه ای داشته و این پیوند با ورود اسلام به این سرزمین در سده های گذشته دو چندان شده و بدانجا رسیده است که در دوره هایی بعد زبان فارسی به صورت زبان مشترک فرهنگی و ایران وهند درآمده است.

روابط شبه قاره ی هند با اعراب، ریشه در عهد سومریان دارد. در ایام باستان بین عربستان به ویژه بین حضرموت سند و سواحل مالابار روابط بازرگانی وجود داشت. نخستین تماس مسلمین با شبه قاره ی هند کمی پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) شروع شد. در زمان عمربن خطاب یک لشکر کشی دریایی برای تصرف سورات صورت گرفت. چهار سال بعد، نخستین هجوم مسلمین به سند آغاز گردید. گویند که پنج نفر از صحابه پیامبر(ص) برای تبلیغ اسلام وارد هند شدند، و همانها به احتمال زیاد ناقلان احادیث نبوی بوده اند. لیکن اسلامی شدن هند در سال 711 میلادی شروع شد و آن زمانی بود که محمد بن قاسم، سرزمین سند را تا ملتان تصرف کرد و بنیان حکومت مسلمین را که تا روزگار ما تداوم یافته در آنجا پی ریزی کرد.